"Jak miecz, który tnie, lecz sam nie może się przeciąć; Jak oko, które widzi, lecz samo nie może ujrzeć" tak podejmuję próby ogarnięcia swojego życia, działając i odpuszczając na przemian. to dobra droga, bo cyników tutaj dostatek i nie każdy musi być złośliwy, a trzeba umieć odpuścić. Z jaką książką mogę się jeszcze obnosić, żeby użyć w role-play intelektualistki?
